Ibis Thoughts
Saturday, February 18, 2012
Monday, October 3, 2011
Way Back Home
Αναζητώντας την δικτύωση με τον κόσμο του internet το μπλογκ παραμένει νοχελικά ενεργό. Σκέψεις, κείμενα και αναφορές στιβάζονται στο ψηφιακό ράφι.
Σκαλίζοντας το παρελθόν φτάνουμε σε μια από τις ομορφότερε πόλεις του κόσμου.
Γνωρίστε τις ομορφίες του Εδινβούργου και της Σκωτίας με το ποδήλατο του Danny MacAskill που θεωρείται πρωτοπόρος στην χρήση mountain bike στην πόλη γνωστό και ως trial.
Tuesday, September 20, 2011
Ὧρες βροχῆς
Ἤρθαν οἱ πρῶτες βροχές. Ἄλογα μουσκεμένα
Στέκονται κάτω ἀπ’τὰ δέντρα μὲ μισόκλειστα μάτια
Κάνοντας πὼς μασᾶνε λίγο ξερὸ χορτάρι
Μέσα στὴ φθινοπωρινή τους ἄνοια. Ἡ Μαρία
Θά ῾θελε νὰ χτενίσει μὲ τὴ χτένα της τὴ βρεγμένη τους χαίτη. Ἀλλὰ
Κάνοντας πὼς μασᾶνε λίγο ξερὸ χορτάρι
Μέσα στὴ φθινοπωρινή τους ἄνοια. Ἡ Μαρία
Θά ῾θελε νὰ χτενίσει μὲ τὴ χτένα της τὴ βρεγμένη τους χαίτη. Ἀλλὰ
Οἱ τελευταῖοι παραθεριστὲς ἔφευγαν κιόλας. Μιὰ κότα
Λίγο πιὸ κεῖ κακάριζε ἀνάρμοστα. Κι ἦταν μιὰ λύπη
Νὰ βλέπεις πλῆθος τὰ σπουργίτια πεινασμένα νὰ χαμοπετᾶνε
Στὰ τρυγημένα ἀμπέλια, νὰ βλέπεις καὶ τὰ σύννεφα
Ν’ ἀλλάζουν, νὰ σκίζονται, νὰ τρέχουν παρ’ ὅτι
Καρφωμένα ἐδῶ κι ἐκεῖ μὲ μαῦρες πρόκες ἀπὸ κοράκια.
Ἔτσι, μέσα σὲ λίγες ὧρες, γέρασε ἡ Μαρία.
Αναδημοσίευση από το περσινό αφιέρωμα του ibis blog στον Γιάννη Ρίτσο.
Oλόκληρο το post 'Ωρες Βροχής - Έτος Αφιερωμένο στον Γιάννη Ρίτσο
Image via
Saturday, September 3, 2011
Καλοκαιρινά Όνειρα και Ελπίδες
Για πολλές δεκαετίες οι χωμάτινες ποδοσφαιρικές αλάνες, τα αυτοσχέδια γήπεδα βόλεϋ και τα ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ αποτελούσαν έναν πρόσκαιρο καλοκαιρινό τόπο συνάντησης. Πιτσιρικάδες με ποδήλατα διασκορπίζονταν ανέμελα προσμένοντας την τυχαία συμμετοχή τους στο παιχνίδι των "μεγάλων". Κρυφά βλέμματα, συζητήσεις και παιδικές αγωνίες για τα πρώτα αθλητικά βήματα.
Το σκηνικό γνώριμο σε πολλούς.
Λερωμένα παντελόνια, ματωμένα γόνατα, ιδρώτας, κλάματα, τσακωμοί και ένα πρόσκαιρο αθλητικό καλοκαιρινό όνειρο.
Αρκετά χρόνια μετά οι πιτσιρικάδες χάνονται στην οθόνη του υπολογιστή. Τα ποδήλατα μένουν στην άκρη και το καλοκαιρινό όνειρο μοιάζει να ακολουθεί την φθορά του χρόνου. Εκεί που το ποδόσφαιρο χάνεται, εκεί που τα γήπεδα ερημώνουν φαίνεται ότι κρίκετ αποκτά την δική του λάμψη το δικό του όνειρο. Μετανάστες από Ινδία, Πακιστάν,Μπανγκλαντές και Σρι Λάνκα συγκεντρώνονται κατά δεκάδες στου τόπους συνάντησης όπου για πολλές δεκαετίες τα καλοκαίρια αποκτούσαν ξεχωριστή σημασία.
Γήπεδα ποδοσφαίρου και γήπεδα μπάσκετ μετατρέπονται σε αυτοσχέδια γήπεδα κρίκετ με δεκάδες συμμετοχές παικτών και θεατών.
Τα παιδικά όνειρα που φαίνεται ότι χάνονται αναβιώνουν στην προσμονή και στην ελπίδα των μεταναστών. Χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τις πατρίδες τους γίνονται συνεχιστές σε ένα ιδιότυπο καλοκαιρινό όνειρο που δεν γνωρίζουν. Εκείνοι ζουν τις δικές τους αγωνίες, τις δικές του κρυφές ελπίδες που μέσα από πολύπλοκους κανόνες κρίκετ μετατρέπονται σε φωνές, επευφημίες και χειροκροτήματα.
Ένα ψηφιδωτό λαών που αναζητά την ελπίδα και τα όνειρα του σε μια χώρα που δύσκολα ελπίζει και ξεχνά να ονειρεύεται.
Καλό φθινόπωρο…
images via
Sunday, August 21, 2011
Subscribe to:
Posts (Atom)